Wielkopolski ser smażony i Andruty kaliskie na liście Chronionych Oznaczeń Geograficznych

Komisja Europejska wpisała dziś na listę "Chronionych Oznaczeń Geograficznych" dwa polskie produkty: "Wielkopolski ser smażony" i "Andruty kaliskie". Razem z polskimi produktami na listę wpisane zostało "Węgierskie salami". Obecnie na liście produktów chronionych unijnymi znakami znajduje się ok. 800 produktów.

"Andruty kaliskie" mają postać cienkich krążków o nieregularnych brzegach. Średnica ich wynosi 15 – 17 cm. Są one delikatne, kruche, chrupiące, lekko słodkie. Wypiekane są od początku XIX w. w Kaliszu i okolicach. Swoją renomę zawdzięczają parkowi miejskiemu, który został założony w 1798 roku, który dla kaliszan stał się miejscem spędzania wolnego czasu To właśnie w nim rozpoczęto sprzedaż andrutów. W ten sposób stały się swoistą atrakcją i wizytówką parku, a tradycja ich wypieku przetrwała do dziś.

"Wielkopolski ser smażony" jest specyficznym pikantnym smaku, kremowym kolorze i charakterystycznym zapachu, który pochodzi od zgliwiałego twarogu.. Wytwarzanie sera było związane z z obszarem Wielkopolski Zachodniej z Równiną Nowotomyską. Wyrabiano go też na terenach Dolnego Śląska, Pałuk i Pomorza. Prawdopodobnie zwyczaj ten upowszechnili przybywający na te ziemie Holendrzy i Niemcy. Przepis na ten ser znalazł się w książce kuchennej "Gospodyni doskonała, czyli przepisy utrzymywania porządku w domu i zaopatrzenia..." z 1899 roku, co świadczy o ciągłości wielkopolskiej tradycji.

„Unijna polityka jakości w zakresie żywności koncentruje się na promocji i ochronie oryginalności produktów, poprzez wyróżnianie ich specjalnymi oznaczeniami. Certyfikaty potwierdzają szczególne walory wyrobów rolno-spożywczych, związane z ich pochodzeniem geograficznym lub lokalną tradycją” – czytam w dzisiejszym komunikacie serwisu prasowego polskiego przedstawicielstwa Komisji Europejskiej..

Produkty spełniające określone normy mogą ubiegać się o jedne z trzech znaków: "Chronione Oznaczenie Geograficzne", "Chronioną Nazwę Pochodzenia" i "Gwarantowaną Tradycyjną Specjalność". Dwa pierwsze odnoszą się do miejsca pochodzenia produktu, natomiast trzeci podkreśla jego tradycyjny charakter, czy to ze względu na skład, czy też sposób produkcji.

PS
Skany produktów oraz ich opis pochodzą z „Listy produktów tradycyjnych 2005 – 2007”, wydanej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w 2007 r. w Warszawie.